O agroturystyce
Agroturystyka jest coraz popularniejszą formą wypoczynku, z uwagi na atrakcyjność tej formy wypoczynku. Do zwiększenia zainteresowania przyczynia się fakt, że agroturystyka jest także coraz ważniejszym źródłem dochodów, jakie mieszkańcy obszarów rolniczych mogą pozyskiwać.
Agroturystyka to szansa rozwoju małych gospodarstw, dla których specjalizacja w produkcji rolnej jest obca. Aby popularyzować gospodarstwa agroturystyczne, powstają profesjonalnie działające stowarzyszenia agroturystyczne, które mają za zadanie wypromować wypoczynek na wsi. Pożyczki i dotacje dla rolników są tutaj bardzo istotnym narzędziem finansowania tej działalności przez władze zarówno lokalne jak i władze państwowe.
W Unii Europejskiej agroturystyka jest wspierana przez specjalne programy, których zadaniem jest wspomaganie rozwoju terenów rolniczych. Można tu wymienić np. Interreg lub Leader.
Dla 10% rolników w Unii Europejskiej agroturystyka jest źródłem utrzymania. Czerpanie profitów z tej działalności wymaga oczywiście wcześniejszych nakładów, ale jak widać na wielu przykładach na pewno się one zwracają. Agroturystyka stanowi aż 15% udziału w całym rynku turystycznym UE.
Nurt turystyki nazywany turystyką łagodną, zieloną, ekologiczną czy nawet ekoturystyką, zawiera 2 mniejsze nurty, takie jak turystyka wiejska i agroturystyka. Obie te nazwy używa się często zamiennie ponieważ są do siebie zbliżone na przykład w obrębie definicji bazy noclegowej.
W obu definicjach bazę tworzą domy letniskowe lub małe pensjonaty czy pokoje gościnne. Należy jednak wyjaśnić podstawową różnicę: agroturystyka jest ściśle związana z rolnictwem. Wszystkie więc pokoje gościnne zlokalizowane na wsi, jednakże nie należące do czynnego gospodarstwa rolnego, nie będą jednak bazą agroturystyczną.
A więc aby unikać podobnych błędów usystematyzujmy definicje:
1. Turysta – gość korzystający co najmniej z jednego noclegu. Średni czas pobytu to kilka-kilkanaście dni.
2. Odwiedzający jednodniowy – gość, którego czas pobytu nie przekracza doby.
3. Turystyka przyjazna środowisku — turystyka, która spełnia następujące funkcje:
- przyczynia się do poprawy jakości życia gospodarzy
- zapewnia gościom odpowiedniej jakości wypoczynek,
- nie powoduje dewastacji środowiska.
4. Turystyka wiejska — każda forma turystyki odbywająca się w środowisku wiejskim i wykorzystująca jego walory. „Wiejskość” (przyroda, krajobraz, kultura, zabudowa, gospodarstwo agroturystyczne itp.) jest tu główną atrakcją.
5. Agroturystyka — różne formy turystyki związane z funkcjonującym gospodarstwem rolnym. Produkcja rolna i hodowla zwierząt stanowią jedne z istotniejszych atrakcji.
6. Ekoturystyka — forma turystyki zorientowanej na poznawanie osobliwości przyrody i kultury. Uprawiana przez osoby o zainteresowaniach ekologicznych. Odbywa się zazwyczaj w małych grupach, którym towarzyszy wykwalifikowany przewodnik.
Tak samo jak turyści, tak i odwiedzający jednodniowi są klientami turystyki wiejskiej oraz agroturystyki, z tym, że ci pierwsi, wydający średnio trzy razy więcej pieniędzy niż ci drudzy – są bardziej pożądanymi gośćmi. To oni stanowią właśnie grupę docelową, ponieważ korzystają z szerszego wachlarza usług – z noclegów, wyżywienia, transportu, lokalnych rozrywek etc. Turyści jednodniowi oczywiście są również traktowani z należytym szacunkiem. Stanowią przecież znaczne źródło dochodów, ponieważ korzystają na wsi z licznych jej ofert, np. robią zakupy w sklepach nabywając tradycyjne, lokalne produkty i jedzą w karczmach urządzonych w wiejskim stylu. Płacą też nierzadko za przyglądanie się czynnościom produkcyjnym, czasami w nich uczestniczą. Szczególną popularnością cieszą się tu produkcja serów, młyny, hodowle zwierząt itp. Do typowych rozrywek wiejskich zalicza się np. jazda na kucach.
Okiem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Turystyka wiejska jest wyraźnie zdefiniowana przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi i oznacza wiele form turystyki, która stale rozwija się na wsi. Wydzielenie agroturystyki z turystyki wiejskiej ma szczególne znaczenie przy procedurze przyznawania funduszy, które są przeznaczone dla gospodarstw zajmujących się działalnością pozarolniczą.
Pojęcie turystyki wiejskiej oznacza – ściślej rzecz ujmując – wynajmowanie więcej niż pięciu pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych, które znajdują się na obszarach wiejskich, wynajmowanie sprzętu turystycznego, prowadzenie pól namiotowych, oraz świadczenie innych usług związanych z turystyką. Istotnym kryterium jest też osiąganie przez gospodarstwa nie więcej niż 50% dochodów z działalności rolniczej.
Agroturystyka jest natomiast z definicji związana z gospodarstwem wiejskim. Jeśli w budynku, który znajduje się na terenie wiejskim gospodarz wynajmuje nie więcej niż 5 pokoi – można zacząć mówić agroturystyce.
Agroturystyka to zorganizowanie przez rodzinę rolniczą na wsi wypoczynku we własnym gospodarstwie rolnym. Warunkiem nieodzownym są też związane z tym atrakcje, które dany region lub gospodarstwo może zaoferować.
W dobie rozrastania się ogromnych aglomeracji miejskich i rosnącego zanieczyszczenia powietrza i wody ludzie poszukują miejsc odpoczynku lub rozrywki o innym charakterze, niż ta, która jest oferowana w mieście. Oczekują kontaktu z naturą, a ten mogą im zapewnić rejony atrakcyjne turystycznie. Warto też pamiętać, że międzynarodowa turystyka skutecznie rywalizuje z przemysłem naftowym o pełnienie najważniejszej roli w gospodarce światowej. Ten fakt uzmysławia wielkość tej gałęzi gospodarki.
Tekst pochodzi ze strony www.agroturystyka.endi.pl
Copyright 2009 © 365 dni w Beskidach, Inspired by Alpha Studio